Twiskemolenloop Landsmeer zondag 6 november 2022 en Algarve Running Challenge 1 t/m 6 november 2022 (v:1393)

 

Vandaag deed ik mee met de Twiskemolenloop. De weersvoorspelling van vandaag zei 11 graden, windkracht 5 en regen. Om 11 uur zou het even droog zijn en de start was om 10 over 11. Het was echt een wonder, het bleef de hele race droog! Op advies van Cliff moest ik mijn voet ontzien. Hoewel ik geen heftige pijn ervaar, merk ik elke ochtend dat de eerste stappen uit bed moeizaam gaan. Ik zou rustig beginnen, gewoon achteraan en niet voor een tijd gaan. Oké, ik ging luisteren. Bob had ik voor de start al gezegd dat ik niet samen ging lopen omdat ik niet onder het uur wilde finishen. Ook Alfons Konijn hoefde me niet te hazen voor een goede tijd. Ik wilde lekker relaxed lopen en de omgeving een beetje in me opnemen. Een soort “hier en nu” beleven. Dat werkte heel goed. Geen enkel moment had ik de behoefte om te versnellen of te gaan wandelen. Ik haalde op het laatst nog wel moeiteloos een aantal lopers in. Het was een verrassing dat Cliff nog wat foto’s gemaakt had onderweg, ik had hem niet eens gezien. Het was volop genieten vandaag en wat ik natuurlijk ook erg leuk vind is dat ik eerste vrouw in de categorie 65 plus ben geworden en ik was niet eens de enige van dat “soort”. Ik ben blij dat ik de bruikbare adviezen heb opgevolgd. Vanaf nu ga ik mijn voet meer rust geven, in de hoop dat mijn klacht over gaat…
Groet, Marijke.

 

Vandaag zou ik samen met Marijke proberen de 10 km onder het uur te lopen, maar dat ging dus niet door! Dan zal ik het alleen proberen, maar om die tijd te halen moest ik wel voortvarend van start gaan. Dat is me gelukt: de eerste 5 km gingen in een tijd van 29:51 en met nauwelijks verval finishte ik in een tijd van 59:57.
Ondanks het vele regen bleef het tijdens de loop droog; alleen was het bij de start blubberig. Met mijn 73 jaar bleek ik wel de oudste deelnemer te zijn en eindigde ik als 6e in de categorie 65+.
Groet, Bob.

Ruud en ik hebben een weekje hardgelopen in de Algarve. 
Dat doen wij al vele jaren met een groep Britse Masters. Ook daarin was de afgelopen jaren vanwege Corona de klad gekomen en toen één van de Britten ons mailde of we dit jaar weer wilden komen hebben wij 2 sec. geaarzeld en snel een vliegticket geboekt. 
Op dinsdagmorgen stond de 5 km trail op het programma. Door het Pijnboombos over onverharde paden met behoorlijk wat hoogteverschil. 
Bij mij ging het super, hoewel ik te snel vertrok en het onderweg een beetje moeilijk kreeg herpakte ik mij snel en eindigde ik in een behoorlijk goede tijd, maar het was wel iets tekort. 
Ruud had nog wel wat moeite met die heuveltjes.
De volgende dag liepen we de Mile-relay. Met een ploegje van drie atleten liepen we eerst om de beurt de mijl en tot slot met drieën tegelijk.  Omdat ik de uitleg in het Engels niet helemaal begreep had ik niet in de gaten dat toen ik de eerste keer finishte ik direct door moest voor de 2e keer omdat ik de derde loper was. Ik moest letterlijk en figuurlijk even op adem komen. 
Ruud had het ook niet begrepen, maar was niet de laatste loper van de drie, zodoende kon hij de tweede maal weer bijna voluit mee. 
Op vrijdag was er een handicaprace. De langzaamste loper op de 5 km mocht als eerste starten en de snelste loper als laatste (de tijdmarge was keurig uitgerekend door Steve die dit evenement ieder jaar organiseert).
De start van deze was eveneens in het Pijnboombos, maar aan de andere kant van het bos en op het laatst ca 2 km over het strand richting finish.
In het bos ging het erg goed, maar eenmaal op het strand was het behoorlijk afzien, we hadden n.l. de pech dat het op dat moment hoog water was, we moesten dan ook flink ploeteren door het mulle zand.
Helaas had Ruud het op het strand wel héél erg moeilijk. Gelukkig werd hij flink aangemoedigd door de overige lopers. 
Zondag was de "echte" race:  De X Milhas do Guadiana. De start was in In Vila Real Portugal en de finish in Ayamonte Spanje, met als grote bijzonderheid dat we via de Autobrug (waar 1x per jaar de hardlopers overheen mogen) de grensrivier de Guadiana passeren. 
Deze wedstrijd was voor mij een paar km te ver. Toch te weinig lange afstanden in de benen.  Maar mijn tijd was goed genoeg om als 3e bij de V60! te eindigen.     
We hebben dan ook weer een superweek gehad met een leuke slotceremonie waarin Steve de prestaties benoemt en iedereen in het zonnetje zet. 
Volgend jaar gaan wij zeker weten weer meedoen (bij leven en welzijn). 
Ruud is gisteren al begonnen met zijn trainingsschema.
Els