Luilakronde Jisp,Trackmeeting Utrecht vrijdag 25 mei, IjJsselsteinloop zaterdag 26 mei, Cronesteynloop Leiden maandag 28 mei en Hadloopvierdaagse Apeldoorn 25 t/m 28 mei 2012 (v:670)
Hardloop4daagse in Apeldoorn
op vrijdag vertrokken we met zijn drietjes in een warme auto naar Uddel voor een wedsstrijd van 60 km in 4 dagen. dat leek ons een een enorme uitdaging, te veel voor mij, ik zou er maar 2 van gaan doen, net als José die net ziek was geweest, net als Ieneke trouwens , maar zij was al weer behoorlijk goed qua conditie. Tony ging op het laatste moment niet mee, omdat zij was uitverkoren met haar dochter voor een cruise naar Noorwegen, ze zal te zien zijn op de TV deze zomer. het huisje de Eekhoorn, dat we al maanden geleden hadden gehuurd, was schitterend gelegen op een rustig park. eerst boodschappen doen voor een sportief weekend met bananen en pasta, daarna inschrijven in Apeldoorn. Van rust voor de eerste etappe van 17.1 km om 19.30 uur van Apeldoorn naar Hoog Soeren kwam niet veel. Het was nog steeds rond de 25 graden. We liepen langs prachtige lommerrijke paden met zand en dennenappels met veel wisselende klimmetjes, waar je een echt vakantie gevoel van krijgt. behalve dan als je wilt hardlopen en je benen willen dat eigenlijk niet. de mensen waren allemaal heel erg aardig en er was gelukkig geen limiet, je kon het ook uitwandelen, maar dat doe je natuurlijk niet als je lid bent van Kombij. De prestatie van ons alle trainster Els Raap werd door de omroeper gememoreerd, toen Ineke als eerste van ons team binnenkwam. Ik was de laatste en liep met de fietser, die geduldig op een meter achter mij bleef; hazen mocht niet, maar het gaf wel een veilig gevoel om een sterke man in de buurt te hebben toen ik helemaal alleen in de afgelegen bossen liep.
de tweede dag toch maar gerust en ook ‘s avonds weer een tocht van 14.6 km. José en ik vonden het lastig kiezen welke etappe we zouden laten vallen, dus we gingen gewoon mee met Ien. we starten bij de Grote Modderkolk met de zorgboerderij om 19.00 uur. José kreeg eerst nog een tape op een enorme wond van een blaar en kon daar weer mee lopen. het was een zwaar parcours, wel heel mooi over de Loenermark, waar de hei in september zo mooi paars kleurt. José kwam langzaam op stoom en passeerde mij. er waren pittige klimmetjes volgens de beschrijving. het was voor mij één en al pittigheid zodat ik er na 5 km al helemaal door heen zat. waar deed ik dit allemaal voor, vroeg ik me af. zo belandde ik als laatste bij de fietser Albert, die heeft mij geweldig gesteund door zijn beschrijving van de prachtige natuur onderweg, waar ik geen oog meer voor had. na de inzinking ging het wonderwel toch nog goed en haalde ik met mijn persoonlijke begeleider de finish, waar Ien allang was. de derde etappe was de volgende ochtend al. een korte nacht met zere benen en om 10.35 uur een tijdloop over 8.4 km. de laatste (langzaamste) loper mocht het eerst beginnen. dus na de 100 km lopers en de estafettelopers was ik aan de beurt. nog nooit meegemaakt: wachten met drie lopers in een paardentrailer tot je weg mag, elk op zijn beurt een halve minuut na elkaar. Ik als eerste daarna José en heel veel later Ineke. die 8.4 zouden we natuurlijk makkelijk halen, maar makkelijk was het niet met die zandpaden waar je voeten in wegzakken, de boomstronken die je moest ontwijken en de klimmetjes, die pittig bleven. de vrijwilligers waren zo aardig, iedereen moedigde aan, noemde je naam, want we droegen voor en achter het nummer met naam. heerlijk om steeds te horen klappen voor een resultaat dat ik zelf nou niet zo bie vond. toch was het wel bijzonder, want het was al de derde dag. vanaf de Royal Mile bij de Apenheul en het gevaarlijk uitziende Klimbos ging het door de bossen met Côte de Rhododendros en de Col de Bambi. Na deze 3 etappes werden we fanatiek, we wilden toch de medaille wel hebben, dus die laatste etappe van 20.3km zouden we ook gaan doen. het was nog steeds bloedheet, dus of het verstandig was, bleef de vraag. ik zou heel langzaam aan doen, er was geen limiet en de voorzitter vond het prima als ik heel laat binnen kwam. José ging ook, en Ineke was onze rots en trots, die ging zeker. het leek wel een schoolreisje, want we reden vanuit Apeldoorn met een bus van de sponsor naar het mooie terrein van kasteel de Cannenburgh in Vaassen. we waren er al vroeg en konden even een ommetje door het park maken. ook nu viel op hoe aardig en behulpzaam iedereen weer was. zelfs volslagen onbekenden gaven ons hun laatste restje water toen de kraan bij de start bleek te zijn afgesloten. vorig jaar was deze etappe voor het eerst gelopen en men vond het zo mooi, dat hij er in bleef, al waren de klimmetjes nu echte klimmen geworden. we liepen door de kroondomeinen naar Apeldoorn terug. al snel was ik wederom de laatste, ook wel een record van 4 op een rij. zo voelde ik mij een VIP met een persoonlijke begeleider op de fiets, een soort prinses met een bodyguard. Deze Theo was helemaal geweldig. bij elke kilometer zei hij iets bemoedigends en bij de 10 km vond hij dat ik iets moest eten, maar ik wilde niet, ik was een beetje misselijk. dan moet je juist eten, vond Theo en hij rekende uit hoeveel calorieën ik had verbruikt. hij rommelde in zijn rugzak en zei dat ik die reep echt moest nemen. met lange tanden begon ik er aan tijdens stug doorwandelen. en ja hoor, tot mijn verbazing knapte ik op, de benen wilden weer. het aftellen was begonnen. Wel genieten hoor, zei Theo, het is hier prachtig mooi. na 15 km moest ik een tweede reepje van hem eten en natuurlijk nog wat water op de drinkposten nemen. volgens het reglement mocht het niet, maar hij heeft mij enorm goed gecoached om die laatste etappe te halen. meestal als ik laat aankom is iedereen al weg en worden toeschouwers bedankt voor hun aanwezigheid, maar deze keer... ik werd onthaald door de fanfare bij binnenkomst op de atletiekbaan. over de rode loper en daar na de finish werd een erehaag gevormd, iedereen klapte en juichte, noemde mijn naam, feliciteerde mij en vond het een geweldige prestatie. zo veel aandacht voor de laatste. ik vroeg me af hoe dat dan met de eerste dan was gegaan. omdat ik niet meteen kan stilstaan liep ik nog een rondje met José en Ien over het kampeerterrein bij de atletiekbaan en weer klonk er applaus: goed gedaan, Babs, ik doe het je neigt na, echt top hoor. en nog allerlei complimenten. daarna volgde de medaille, die waar op de eindtijd al was gegraveerd. en nog een cola’tje van Theo op de goede afloop. volgend jaar weer? nee, is het antwoord, over een week waarschijnlijk ja, en misschien wel als vrijwilliger, want wat was de sfeer leuk, die persoonlijk aandacht, die vriendelijke woorden, de pannenkoek na afloop, de saté en de vele sinasappels. de prachtige omgeving, daar wil met de fiets nog wel eens langs.
Afgelopen Pinksteren voor de eerste keer de Hardloop4daagse gelopen samen met Babs en Jose. Het was warm weer, eigenlijk veel te warm om te lopen. Ik wilde een keer ervaren hoe dat nu is om 4 dagen achter elkaar een wedstrijd te lopen. Houd ik dat wel vol? Een paar weken geleden had ik een fikse keelontsteking gehad en daarvoor een penecelinekuur moeten gebruiken dus mijn conditie was afgenomen. Al met al spannend dus maar de medaille lonkte. Het leek mij toch wel stoer om deze te halen met je totaaltijd erin gegraveerd. De eerste dag starten we 's avonds om 19.30 uur voor de wedstrijd door Hoog Soeren over 17,1 km. Het was nog steeds warm maar een mooi parcours door de bossen met best veel vals plat en een hoge top erin. Maar het was de eerste loop en ik voelde me nog fit. Ik heb dan ook heerlijk gelopen in een tijd van 1.42.53. Na afloop kregen we nog een heerlijke pannekoek die we ons goed lieten smaken. De verzorging was uitstekend. De vrijwilligers waren bijzonder vriendelijk die steeds voor je gingen klappen als je langskwam en je naam riepen om je aan te moedigen. De tweede dag was de start om 19.00 uur over een afstand van 14.560 km (precies). Deze keer liepen we door de Loenermark. In dit parcours zal nog veel meer valsplat dan de dag ervoor. We liepen weer door de bossen en over de heide en aan het eind eindelijk een stukje asfalt en langs de boerderijen. Ook dit keer liep ik lekker ondanks de warmte en liep constant 6 min. op de km. Ik kon het goed volhouden. Na afloop kregen we een satetje en een loempiaatje, heel lekker! Daarna kijken hoe laat we de volgende dag moesten starten want dat zou een individuele wedstrijd worden waarin de langzaamsten het eerst zouden starten. Ik wist dus al dat ik na Babs en Jose zou starten. Het bleek dat ik 8 min. na hun aan de beurt was. Er werd steeds met een halve minuut verschil gestart. De volgende dag na een nacht slecht geslapen te hebben op naar Park Berg en Bos. Ik dacht dat wordt relaxt, een lekker kort loopje van maar 8,4 km. Om 10.45 uur was ik aan de beurt. Je start vanuit een paardentrailer. De man naast je zegt: nog 10 sec. dan nog 5 sec. en dan NU! En daar ga je dan, alleen van start aangemoedigd door de verslaggever. Een zwaar parcours alleen maar door Bos met veel bochten en heel veel klimmen. Niets relaxt. Oppassen waar je loopt, veel ongelijk, veel stenen , veel denneappels en WARM. Tegen het eind was ik bekaf. Jose heb ik net niet meer kunnen inhalen. Babs kwam ik tegen het eind wel tegen. In het langslopen kon ik nog net roepen: ik ben doodmoe! Wat viel deze loop tegen. Vermoeidheid begon echt een rol te spelen. Na weer een nacht slecht geslapen te hebben (vermoeidheid, indrukken enz.) op weg naar de bus voor de laatste wedstrijd. De start was bij Kasteel Cannenburch. Aangezien we daar 1.5 uur voor de start al waren hebben we daar nog heerlijk gewandeld. Het was weer erg warm, zeker 25 graden. De start was om 11.00 uur over een afstand van 20,4 km en liep door de Kroondomeinen. Eerst een klein stukje over jet asfalt dus ik dacht dat gaat goed. Dat was echter maar van korte duur daarna alleen maar bos gezien. Wel erg mooi maar het was eigenlijk een grote boscross. het eerste stuk was te doen wel met veel vals plat maar dat ging nog wel. Ik wist dat tussen de 9 en 13 km een flinke klim zou komen. Deze was inderdaad pittig, zeker gezien de vermoeidheid. Bij de laatste verzorgingspost zat ik er totaal doorheen. Hoe ver is het nog? Je zit nu op het 17 km. punt zei de verzorgster van de post. Neem een zoetje. Ze gaf me een stuk ananas en een beker sportdrank. Daar knapte ik van op. Komop nog 3 km. dan krijg je de begeerde medaille sprak ik mezelf toe. En inderdaad ik voelde mij weer een stuk beter en de laatste km's gingen goed. Daar was het geluid van de speaker en haalde de muziek mij binnen. Wat was ik blij en trots. Ik had het gehaald!! De laatste loop liep ik in 2.22.16. Het was een prachtig maar pittig weekeind. Ik kan het iedereen aanbevelen maar zorg wel dat je goed getrainend hebt. Hulde aan de organisatie want dat was prima geregeld door bijzonder aardige mensen die erg behulpzaam zijn. Meiden bedankt voor jullie vriendschap en gezelligheid.
Groetjes, Ineke v.d. Galien
Luilakronde te Jisp start 19.30 uur.
Het was mooi weer, maar er stond wel veel wind. We liepen eerst een lange weg met wind tegen, dat viel niet mee, maar daarna gelukkig wind mee, maar dan ben je al je kracht al kwijt. Ik had mijn nieuwe schoenen aan en dat liep lekker, dus ik denk dat ze voor kleine wedstrijden goed zijn. Mijn tijd was net binnen het uur. Ik vond dat met die wind goed, 59,52 groetjes Piet
Vrijdagavond ben ik richting Jisp gegaan voor de Luilakpolderloop in Jisp. Eerst me door de Coentunnel wurmen, samen met alle andere forenzen die in Noord-Holland wonen en na een lange rit over een smal weggetje kwam ik aan bij de plaatselijke voetbalvereniging van Jisp. Het hele dorp was al bezig met de voorbereidingen van deze traditionele loop op de avond voor luilak. Vlak voor de start tikte Piet me op de schouders. Ook hij hier, na de rit door de Coentunnel. Piet doet de 10, ik doe de 5 kilometer. Dat heeft alles te maken met een verkoudheid die ik deze week opgelopen heb. Het grappige van de start is dat de lopers van de 5 kilometer richting het zuiden gaan en de lopers van de 10 en de 16 eerst naar het noorden. Dus Piet en ik startten gelijk in het zelfde vak, maar dan met de ruggen tegen elkaar. Voor mij was het direct het dorp uit, links af de dijk op en zo met veel tegenwind doorlopen tot het keerpunt op 2,5 km. Ik was blij dat ik daar was, want vanaf hier ging het hoofdzakelijk weer wind mee. Mijn tijd viel eigenlijk nog wel mee: 33:37.
Louis
U-track Trackmeeting 3.0000m. Tweede recordpoging ook gelukt
Op de prachtige nieuwe atletiekbaan Maarschalkerweerd te Utrecht was de start om 22.10 uur en ik had gehoopt dat tegen die tijd de wind was gaan liggen. Helaas gebeurde dit niet. Bovendien werd er in één serie gestart, waarbij iedereen wegvloog en ik weliswaar relatief rustig begon, maar toch een openingsrondje had dat veel te snel was. In de vijfde en zesde ronde kreeg ik het daardoor erg moeilijk en zakte mijn tempo. Hoewel mijn laatste ronde weer goed was verspeelde ik in die fase kostbare seconden. Zodoende haalde ik mijn (eigen) streeftijd niet. Niettemin snoepte ik 41 sec. van het bestaande record af.
|
Zaterdag 26 mei de 10 km van IJsselstein gelopen.
Een hele warme dag met een strak blauwe hemel en weinig schaduw onderweg. De organisatie was uitstekend, met een netto- en brutotijd, veel drinkposten en neveldouches. Helaas kwam ik wat laat, dus achteraan in het startvak. Het duurde meer dan 3 minuten na het startschot voordat ik over de startstreep ging. Inhalen was heel lastig op het mooie, maar smalle parcours. Na 53:53 te hebben genoten, relaxed over de streep.
Andy van Eck
Tweede Pinksterdag (28/5), een zeer zonnige dag en toch vroeg op, want dit keer wilde ik gaan lopen in Leiden. De loopvereniging NL..ML heeft voor het hele jaar een parcours uitgezet in het polderpark Cronesteyn. Eens in de 4 weken op een zondag (behalve met pasen en pinksteren, want dan is het op maandag) kan je lopen, waarbij de start bij de kantine van de tuinvereniging is. Dit klinkt allemaal gemoedelijk en dat is het ook. Je krijgt een kaart met je startnummer (42) en een bonnetje voor de loterij. Dat kaartje is zo klein dat je dat niet op je shirt kan vastzetten. Dat hoeft ook niet, want buiten is er een tijdwaarneming en verder doe je het vooral voor jezelf. Je kan kiezen uit diverse afstanden tussen de 3 en de 21 kilometer. Ik koos voor de 7 kilometer, ook vanwege de warmte die er al was. Om 10.30 startten zo'n 150 lopers en ik moet zeggen: het is een prachtige omgeving. Zeer bosrijk en veel water met bijbehorende bruggetjes, het lijkt het Amsterdamse Bos wel. Het parcours bestaat uit een traject met 3 lussen, zodat je na één rondje van 7 kilometer weer bij de kantine aankomt. De tijd viel een beetje tegen: 51:08. Heeft vast te maken met de warmte en de verkoudheid die ik nog heb.
Louis
Vrijdag 25 mei 2012
Luilakronde Jisp
5 km
Louis Hegeman 33.37
10 km
Piet de Boer 59.52
Trackmeeting Utrecht
3.000m. baan
Els Raap 12.37.73 (Nieuw Nederlands Record V65)
Zaterdag 26 mei 2012
IJsselstein
10 km
|Andy van Eck 53.53
Maandag 28 mei 2012
Leiden Cronesteynloop
7 km
Louis Hegeman 51.08
Hardloop Vierdaagse Apeldoorn 25 t/m 28 mei 2012
60 km
Ineke vd Galiën
17.1 km in 1.43.07
14,6 km in 1.30.02
8,4 km in 0.54.13
20.3 km in 2.22.16
Totale tijd 6.29.36 (plaats 4 V55)
José van Doorn
17,1 km in 2.01.34
14,6 km in 1.45.17
8,4 km in 0.58.45
20.3 km in 2.36.40
Totale tijd 7.22.14 (plaats 6 V55)
Babs Taal
17,1 km in 2.05.40
14,6 km in 1.48.17
8,4 km in 1.03.08
20,3 km in 2.42.47
Totale tijd 7.39.49 (plaats 7 V55)
-
Verslagen 2024
17
Verslagen 2023
57
Verslagen 2022
40
Verslagen 2021
22
Verslagen 2020
24
Verslagen 2019
87
Verslagen 2018
67
Verslagen 2017
96
Verslagen 2016
74
Verslagen 2015
100
Verslagen 2014
80
Verslagen 2013
82
Verslagen 2012
69
Verslagen 2011
73
Verslagen 2010
60
Verslagen 2009
62
Verslagen 2008
65
Verslagen 2007
83
Verslagen 2006
60
Verslagen 2005
60
Verslagen 2004
48
Verslagen 2003
48
Verslagen 2002
34
Verslagen 2001
12
Verslagen 2000
24
Recente verslagen RSS-feed