Trainingsweekend 20 t/m 23 november 2009 (v:497)


Een verslag van Babs Taal en van Ineke Brouwer

 

Trainingsweekend: lopen verbroedert.
Het was een enorme familie in 6 huisjes: 27 zussen 14 broers en 3 kleintjes. Dat paste wel een beetje bij de naam van het park: Rabbit Hill. Een geweldige keuze van de bekende formule, waar iedereen meteen of zijn gemak was en de taken duidelijk verdeeld. Zonder file kwamen we vrijdagmiddag ruim op tijd aan voor de eerste training langs de gele paaltjes route in een lekker snel tempo rond de modderige plassen met het idee de schoenen nog enigszins droog en schoon te houden. Ons huisje 142 met Agnes en Thecla was al heerlijk op orde, en de koelkast goed gevuld. De douche was heerlijk, en we hoefden nog geen nummertjes te trekken, want wij waren nog maar met tweederde van de bezetting. Tijd genoeg voor een heerlijk massage. Even passen en meten, maar daar stond hij dan: de massagetafel van Riet. De huisgenoten kregen elk een persoonlijke aanpak en zelf ontspande ik ook door de effleurages, de petrissages en tapottages, terwijl Agnes een heerlijke maaltijd voor ons maakte. Bij de koffie dachten we te moeten afzien, geen Arno, dus geen lekkers, maar…. net op tijd arriveerde Arno met een enorm krat met speculaas, appeltaart, pepernoten, banketletter en marsepein. Hij had zijn taak ‘iets lekkers bij de koffie op vrijdagavond’ wat ruimer opgevat. Daarna kwam ook Piet, die ons met de nodige humor zijn hele levensverhaal toevertrouwde, althans wat hij op de taxi had beleefd. Even dachten we ook nog onontdekte modellen te kunnen zijn, toen hij zijn fototoestel tevoorschijn haalde. Maar helaas, we hadden 30 jaar eerder moeten komen om de nieuwe Katja te zijn. Hoewel… Thecla had wel haar lengte mee voor een model.
De volgende ochtend kwamen we er al gauw achter dat het spel ‘binnenstebuiten estafette’ rare foto’s zou opleveren. Gelukkig deed Piet, de fotograaf, zelf mee, zodat de schade beperkt is gebleven. Het Bingospel was niet voor iedereen glashelder, dus wie gewonnen heeft, bleef onduidelijk. In elk geval heb ik met Jan en Gilles meegedongen naar de zorgvuldigheidsprijs en die hebben we denk ik ook wel gewonnen, zo netjes als wij de punaises en de nummers op het karton hebben geprikt inclusief echt bloed uit mijn wijsvinger. Daarna gezellig buurten en lekker eten. Agnes verbaasde zich erover dat wij zo weinig fruit aten, want appeltaart valt niet in die categorie. We hoorden verhalen over culinaire hoogstandjes, waar we nog wat van kunnen leren. Piet maakte foto’s in allerlei poses, zelfs op de massage tafel, die minder geschikt zijn voor de site.
In de middag hadden we een spel, dat goed zou passen bij de geheugen trainer van omroep Max: lekker hardlopen en toch goed op de omgeving letten. Lia was onze natuurlijke leidster en iedereen deed moeite om (te)veel details te onthouden.
Na het zwemmen en haren wassen, bleek ons huisje geen föhn te bezitten, maar geen nood. Een goede buur was nabij: in het meisjes-huisje kon ik kiezen uit allerlei soorten föhns, en veel verschillende sprays. Gelukkig hebben Angelica en ik de zelfde kapper, dus ook de zelfde producten en netjes gekapt kon ik naar het etentje. Daar volgden de vragen van het geheugenspel en jawel wij stonden op een gedeelde derde plaats, maar de snelle lopers hadden gewonnen. Dus: als je sneller loopt, zie je en onthoud je meer. De theorie daarachter moet ik nog maar eens vragen aan de snelle alpha- en bèta-man van onze vereniging.
Zondag: alweer de laatste dag. De regen van die nacht was gestopt. Ik deed met Tony een duurloop en lieten het vaartspel aan de anderen over. De plassen waren niet te vermijden en de schoenen zijn nu bruin in plaats van wit met roze. Maar heerlijk was het wel, zeker toen we aangemoedigd werden door een hele groep Kombijers en vele mountainbikers.
Kortom een weekend om nog lang over te praten.
Babs

Weer een geslaagd weekend!!!
20, 21 en 22 november 2009 het jaarlijkse Kombijweekend.
Elk jaar kijk ik hiernaar uit en niet zonder reden.
Het is altijd erg gezellig en ook dit jaar weer mooi weer!
Wat zag het bos er mooi uit en wat hebben we weer heerlijk gelopen.
Erik-Jan en Arno nog dank voor jullie support! We vonden het lopen met
jullie erg gezellig.
In het meidenhuisje werd zoals vanouds weer veel gekakeld en veel
gelachen. En wat hebben we lekker gegeten!!! Sjee wat mij betreft krijg je
3 sterren. Allerlei culinaire hoogstandjes belandden op ons bord. Wat zag het
er goed uit (zie de foto's) op de site.
We hopen dat je volgend jaar weer in ons huisje zit anders zullen we zelf nog
snel een kookcursus moeten gaan volgen.
Graag wil ik iedereen bedanken die dit weekend tot een zeer geslaagd weekend
heeft gemaakt. Top!!!!! dat er mensen zijn die dit elk jaar weer willen doen.
Groetjes
Ineke Brouwer