Boscrossmarathon Diever op 6 december, Ter Speckeloop Lisse en Stadionloop Amsterdam op 7 december 2008 (v:437)

Diever was in nevelen gehuld toen ik ’s ochtends arriveerde in het dorpshuis. Startnummer halen, kopje koffie drinken. Ik liep al vrij snel Jan, Jaap en Theo tegen het lijf en het werd gelijk gezellig. Niet veel later kwam ook Gerard van Smeerdijk binnenlopen. En onverwacht kwam ik ook nog een oud-collega van de ambulancedienst tegen. De wereld is klein!
Om 11 uur knalde het startschot, en daar gingen we. Sinds het trainingsweekend had ik niet meer gelopen, een zware buikgriep had alle energie uit me weggetrokken. Maar nu ging het wel weer, wonder boven wonder.  Door het bos, heuveltjes op en af, plassen ontwijkend, nooit saai. De eerste ronde ging erg lekker. Bij de tweede ronde wist ik beter wat me te wachten stond. Tot de 15 km nog redelijk soepel gelopen. Maar toen sloeg het op mijn benen. Het was alsof ik op satéstokjes liep, mijn bovenbenen deden pijn en mijn kuiten ook. Voor mijn gevoel naar de finish gestrompeld, toch nog 1.47 uur. Viel me niet tegen! Bij de finish werden we in de watten gelegd door de Drenten. Bouillon, thee, sportdranken, sinaasappels, bananen, alles was er. Zelfs een kop snert! Na een warme douche Jan en Theo zien finishen.  Voor mij liever geen massale wedstrijden meer maar deze kleinschalige loopjes. Volgend jaar liever naar Diever!
Hanneke van de Velde

"Wat een feestdag! Voor de 5e keer op rij deed ik gisteren weer mee met de Boscrossmarathon in Diever. Dit zou bovendien mijn 25e marathon in totaal worden, dus een beetje speciaal was het wel. Ik was niet alleen. Jaap en Theo gingen met me mee. En toen we ’s ochtends bij het Dingspilhuus in het prachtige Drentse dorpje aankwamen, parkeerde ook Gerard van Smeerdijk ineens zijn auto naast ons op de parkeerplaats. Wat een verrassing. Ook hij had na zijn Berenloop in november nog zin in een extra marathon. En ook Hanneke was uit Groningen naar Diever gekomen, voor twee rondjes door de modder. Heel gezellig. Zo stonden er maar liefst 5 Kombijers aan de start van Nederlands mooiste en tevens zwaarste marathon. Hanneke en Jaap gingen voor de halve marathon. Dat ging hun gezien de omstandigheden – weer veel modder en gladde bospaadjes – heel goed af. Jaap liep een 1.37’er en Hanneke werd op de 21,1 km derde vrouw in 1.47. Theo wilde graag weer eens een snelle marathon lopen en slaagde daarin wonderwel: hij werd tweede in 3 uur 16 en na afloop zag hij eruit alsof hij maar 5 kilometer had gehold. Wat een kanjer is hij toch. Ook Gerard deed het prima. Hij knalde er een 3.51 uit. En ikzelf? Ik ging lekker voortvarend van start – de modderige paadjes liggen me wel – en halverwege had ik al wat voorsprong op het schema van 3.30. Tijdens het derde rondje van de vier begonnen mijn benen wel iets zwaarder te worden en in het laatste rondje moest ik echt nog hard werken om mijn voorsprong op dat streeftijdschema van 3.30 niet helemaal te verliezen. Het ging echter nog net goed en toen in in 3.28.55 de finish passeerde, was ik niet alleen blij om het voltooien van de 25e marathon, maar ook om de toejuichingen van Hanneke, Jaap, Theo en de miocrofonist, die door Jaap was ingeseind over het bijzondere karakter van deze marathon voor mij. Na de douche en een gezellige kop thee hebben we mijn marathon-jubileum feestelijk gevierd in Restaurant De Vossenberg in Vierhouten, waar ook Paola en Jacqueline naartoe waren gereden om mij te feliciteren, die schatten! Ik werd in de bloemen en in een jubileum-t-shirt gezet. We hebben samen allemaal nieuwe plannen gemaakt voor looptrips en zo. Ik vond het zo’n geweldige feest dat ik er ook zelf niet meer zeker van ben dat dit mijn laatste marathon was. Maar voorlopig doe ik wel even alleen wat korter loopwerk en geen afstanden meer van boven de 21,1 km. Ik weet niet hoe lang ik dat volhoud. Volgens de anderen niet lang. Paola, Jacqueline, Jaap en Theo: hartelijk bedankt voor jullie heerlijke gezelschap, het plezier en de kadootjes gisteravond. Ik hoop nog vele leuke dagen en tripjes met jullie te mogen (mee)maken. Groetjes, Jan

Ruud heeft vandaag zijn eerste wedstrijd als 65 plusser gelopen. Natuurlijk was Els ook van de partij.
Allebei waren ze tevreden over hun tijd, zeker na de buikgriep van afgelopen week.
(Waarschijnlijk heeft dit virus van Noord tot Zuid rondgewaard.)