Ameland Adventure Run zaterdag 12 december, Crosscup Almere zondag 13 december 2009 (v:500)

Monika, José, de Inekes, Angelica, Babs en Tony hebben op zaterdag De Adventure Run op Ameland voltooid. Het was een bijzonder zware halve marathon op het waddeneiland, maar volgens de deelnemers ook wel een heel mooie. Met name het strand was dit jaar erg zwaar vanwege de straffe Noordoosterwind. Onze Kombij-heldinnen kwamen allemaal moe maar dik tevreden over hun prestatie aan de finish.

‘ 2 x 10 = 20,  kom je daarvoor helemaal naar Ameland? ’  vroeg mijn broer Dick begin dit jaar toen ik vertelde dat Babs en ik de tien van Ameland wilde gaan doen.  Hij had zich ingeschreven voor de 21. Hij had gelijk. Waarom niet de hele Adventure Run lopen? 21 kilometer door bos, over schelpenpaden, strand en weilanden. Zoiets als Egmond maar dan veel minder massaal. We kenden de omgeving en wisten dat het eiland, zo vlak voor de kerst, een  bijzondere sfeer heeft. Weer een nieuwe uitdaging en we schreven ons in voor de 21.  José vond het leuk om mee te gaan, en al snel volgde de beide Ineke’s, Angeliqa en Monika.  7 x 21 kilometer aan de start, dat  moet voldoende zijn.  Gelukkig prikte het zonnetje vlak voor de start door de wolken. Dat mocht ook wel want er stond een koude stevige wind en de tocht zou al zwaar genoeg zijn. Na een paar kilometer door het bos met flinke heuvels bereikten wij het strand. Shit! Wat een wind!! Gelukkig konden Babs en ik  ons snel aansluiten bij een groepje en zochten beschutting achter de rug van een dikke Duitser. Dat scheelde ons geweldig veel energie. Toch waren wij blij dat we na vijfkilometer het strand konden verlaten. In gevleugelde draf liepen we heerlijk met windje in de rug door een prachtig duinlandschap, met nog steeds dat zonnetje op ons gezicht. Dat de laatste paar kilometers afgrijselijk (voor Babs en mij) waren hoef ik natuurlijk niet te vertellen maar wij hebben het toch maar weer mooi geflikt! Na afloop kregen we een prachtig shirt. Iedereen was tevreden. Uiteraard bezochten wij met z’n allen nog de knusse kerstmarkt. We hadden nog wel een dagje willen blijven maar plicht roept. Dus zondag om half een de boot naar het westen. En mijn broer?  Die heeft niet gelopen maar dat is een heel ander verhaal.
Tony Schrama

 

Ameland Adventurerun
Een weekendje Ameland om de Adventurerun te gaan lopen.Babs en Tony hadden ons hiervoor enthousiast gemaakt. En achteraf blijkt niet zonder reden!

We hadden ons ingeschreven voor de 21 km.Vrijdags weg richting

Friesland vanwaar we met de boot vanuit Holwerd naar Ameland vertrokken.

Hotel Zeewinde, waar we verbleven, was op loopafstand van de start.

Om 13.35 uur was de start gepland. Om de tijd daarvoor nuttig te besteden, besloten we nog even wat te gaan shoppen. Er waren niet veel winkels maar dat is voor ons geen probleem. Wij scoren altijd wel wat!!! We hebben onze garderobe in ieder geval weer aardig kunnen uitbreiden. Snel naar het hotel terug om om te kleden en naar de start te gaan.

Volgens onze informatie hadden zich 3000 lopers ingeschreven voor verschillende

afstanden (5,10 en 21km). Bij de start was het wat miezerig en ongeveer 3 graden.

Vrij snel kwam de zon door en gingen we vanuit het dorp Nes richting het bos.

Na enige kilometers met flinke heuvels bereikten we het strand.

Dit was bijzonder zwaar. Niet zozeer vanwege het zand maar vanwege de straffe koude noorderwind die het soms moeilijk maakte om normaal te kunnen ademhalen. Helaas was het niet mogelijk om steeds in de slipstream van een ander te lopen. Persoonlijk was ik blij de opgang te zien waar we de duinen weer in mochten. De rest van de loop ging langs enorme weilanden met als eindpunt het dorp Nes. Bij de finish was de "kerstmarkt" . Is weer eens wat anders. (leuk om te shoppen).

Na enig zoeken kwamen we erachter dat er dit keer geen medaille werd uitgereikt maar dat we bij een kraam (op de kerstmarkt) een mooi dry-fit shirt van de loop konden halen.

Na een heerlijke douche een leuke eettent zoeken. Dit konden we dus vergeten!!! Werkelijk alles was vol.

Het bleek dat we vooraf hadden moeten reserveren (weten we voor de volgende keer).

Teneinde raad hebben we via ons hotel een ander restaurant gevonden in een andere plaats (Buren)

Een maxi-cosi taxi bracht ons daar heen, echt voor een habbekrats!!!

Afgezien van de zeer minimale zuurkoolschotel hebben we toch lekker gegeten.

Na dit avontuur hebben we nog enige tijd bij de open haard in ons hotel gezeten om wat na te praten.

We hebben weer erg veel gelachen en sommigen 's-nachts wat (teveel) geprutteld.

Ik vond het onwijs gezellig!!!! Meiden bedankt!!!!!!!

Wat mij betreft wordt het volgende weekend weer een eilandweekend.

Groetjes

Ineke Brouwer

Zelf heb ik niet zoveel toe te voegen aan de verhalen van Ameland. Het was een ontzettend mooie maar ook zware loop. Mede door de straffe noordoosten wind. Het was wel even afzien. Ik had denk ik ook nog een beetje DIEVER-benen. Het was gezellig en we hebben veel gelachen en natuurlijk ook weer geld uitgegeven. Volgens mij is mijn eindtijd van 2.07,43 ook nog een pr op de halve marathon.

Angelica

 

 

Op zondag stonden Paola, Jacqueline, Ton alias Ruud, Theo en Els aan de start voor de 3e wedstrijd van de crosscup Almere. 
Dit maal op het Almeerderstrand, waar drie ronden van 2 km moest worden afgelegd met als ondergrond hoofdzakelijk mul zand.  
Mede door harde wind en ondanks een lekker zonnetje was het een zware opgave.
Zo zwaar dat Paola na één ronde besloot om toeschouwster te worden. 
Theo en Els behaalden allebei een derde plaats.
Jacqueline hield haar concurrenten opnieuw achter zich en finishte knap op een vijfde plek. 
Ton, die het startnummer van de geblesseerde Ruud droeg, voelde een beetje de druk op zijn schouders om goed te presteren. Daarin slaagde hij met glans. 

Vandaag met de hele familie naar Almere voor de Crosscup van Almere, dat is een loopcircuit van 5 cross loopjes waarvan je er 4 moet lopen om in aanmerking te komen voor de einduitslag. Vandaag was het parcours erg zwaar en dat bleek ook aan de eindtijd van 26 min 27 sec. Deze tijd was toch nog goed voor een derde plaats. Van het prijzengeld zal ik donderdag op thee trakteren. Nummer een en twee liggen meestal 1 of 2 minuten voor me daar is echt niet van te winnen. Nog één cross en dan zit het er weer op. Erg jammer dat de volgende twee gelijktijdig zijn met de Trainingslopen van de Road to Rotterdam. Theo Woldberg